Ludowe obrzędy i zabawy zapustne stanowią część powszechnego wśród Słowian cyklu obrzędów sprawowanych niegdyś od przesilenia zimowego po nadejście wiosny. Obrzędy te – najogólniej mówiąc – polegały na inicjowaniu tańców i rytualnym wymienianiu darów między gospodarzami domów, a przybywającymi do nich przebierańcami. Przebierańcy reprezentowali istoty ze „świata na opak” – równoległej, magicznej rzeczywistości, w której to, co ludzkie jest zarazem tym, co zwierzęce, w której porządek świata jest odwrócony. Przebrani w futra i maski przebierańcy dysponowali, jak wierzono, wielką mocą: śpiewane przez nich pieśni i czynione przez nich tańce oraz obrzędy sprowadzały ludziom szczęście na „nowe latko” – na czas obrzędowo zaklinanego dobrego, nowego roku.

W nawiązaniu do tych dawnych tradycji zaprosimy do wspólnych śpiewów, tańców i harców. Dunajowi oraz Wilcze Kłaki, zespoły zajmujące się odtwarzaniem tradycyjnego folkloru obrzędowego, szczególnie zaś pieśni, muzyki i tańca, zaproszą do wspólnego przywołania dawnych tradycji związanych z zapustami.

Świętować i obrzędować będziemy wspólnie, zapraszając przybyłych do tańca, śpiewu i zabawy. Przywołamy dawne zwyczaje: tańce z konikiem i kozą, taniec jeleni, taniec niedźwiedzi czy goszczenie Księcia Zapusta.

O każdym ze zwyczajów i obrzędów opowiemy w kilku słowach – wskazując na ich dawne znaczenie, szczególnie mitologiczne.

Poszczególne zapustne obrzędy przepleciemy tańcami z kapelą Wilcze Kłaki. Grać będziemy dawny wiejski repertuar zabawowo-taneczny: zaczniemy chodzonym, aby przejść do oberów, polek czy kujawiaków.