Wraz z rozpoczęciem okresu grzewczego wzrasta ryzyko zatrucia tlenkiem węgla, czyli tzw. ,,czadem’’. Zazwyczaj dochodzi do niego w wyniku wad albo niewłaściwej eksploatacji urządzeń grzewczych, elektrycznych lub gazowych. Tlenek węgla powstaje podczas niecałkowitego spalania materiałów płynnych do którego może dojść np. gdy zbyt szczelnie zamknięte są okna, brak jest właściwej wentylacji. Powoduje to powstawanie tlenku węgla
i utrudnia jego odpływ Jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ jest bezwonny, bezbarwny
i pozbawiony smaku.

Najczęstszymi przyczynami zatrucia tlenkiem węgla są:

• niewłaściwe podłączenie urządzeń grzewczych
• niedostosowania istniejącego systemu wentylacji do standardów szczelności stosowanych okien i drzwi, w związku z wymianą starych okien i drzwi na nowe
• wady lub niesprawne urządzenia grzewcze
• nieszczelność przewodów kominkowych, wentylacyjnych, spalinowych i dymowych
• brak konserwacji urządzeń, w tym odpowiedniego czyszczenia

Podstawową rzeczą w uniknięciu zatrucia ,,czadem’’ jest zainstalowanie czujników czadu  i dymu. To bardzo proste urządzenie i ogólnie dostępne w cenie od kilkudziesięciu złotych. Należy je zainstalować w pomieszczeniach, w których istnieje zagrożenie wystąpienia niebezpiecznego stężenia.

Przede wszystkim należy zapewnić możliwość stałego dopływu świeżego powietrza do paleniska (pieca gazowego, kuchenki gazowej, kuchni węglowej lub pieca) oraz swobody wydobywania się spalin do komina. Pamiętajmy o bezpiecznym użytkowaniu urządzeń grzewczych. Należy sprawdzić urządzenia służące do ogrzewania mieszkań i domów przed sezonem grzewczym lub w trakcie sezonu. Koniecznie powinniśmy wyczyścić przewody kominkowe, paleniska oraz sprawdzić drożność wentylacji. Przewody muszą być odetkane, aby spełniały swoje funkcje i dostarczały świeże powietrze w domu. Nieszczelne przewody oraz wady konstrukcyjne urządzeń są głównymi przyczynami zatruć tlenkiem węgla oraz pożarów!

Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla?

• lekki ból, mdłości, wymioty, ogólne zmęczenie i osłabienie – lekkie zatrucie,
• nasilający się ból głowy, senność, zaburzenia świadomości i równowagi, trudności z oddychaniem, oddech przyśpieszony, zaburzenia rytmu serca – średnie zatrucie,
• drgawki, utrata przytomności – ciężkie zatrucie.
• Osłabienie i znużenie, które czuje zaczadzony oraz zaburzenia orientacji i zdolności oceny zagrożenia, powodują, że jest on całkowicie bierny (nie ucieka z miejsca nagromadzenia trucizny), traci przytomność i – jeśli nikt nie przyjdzie mu z pomocą – umiera.

Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?

• należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza,
• jak najszybciej wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, na świeże powietrze,
• rozluźnić poszkodowanemu ubranie – rozpiąć pasek, guziki, ale nie rozbierać go, gdyż nie można doprowadzić do jego przemarznięcia,
• wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe – 999, straż pożarna – 998 lub 112); jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.