Biblioteka Publiczna Gminy Grodzisk Mazowiecki we współpracy z Biblioteką Narodową zapraszają na wystawę Skarby Biblioteki Narodowej.
Wystawa prezentuje dziesięć najcenniejszych zabytków rękopiśmiennych ze skarbca Biblioteki Narodowej – takich, które ze względu na swoją wyjątkową wartość opuszczają skarbiec niezwykle rzadko, oryginały mogą oglądać tylko nieliczni, ale wszyscy mają możliwość przejrzeć je karta po karcie na polona.pl. Opowiadając o rękopisach, wystawa nakreśla ciekawy obraz początków Polski i polskiej kultury.
Obok rękopisów całkowicie unikatowych, takich jak najstarszy spośród prezentowanych „Rocznik świętokrzyski dawny” z zapiskami o przybyciu Dąbrówki do Mieszka oraz chrzcie władcy, bogato iluminowany, luksusowy „Sakramentarz tyniecki”, „Psałterz floriański”, w którym kolejne wersety zapisane są naprzemiennie w trzech językach czy „Mszał Erazma Ciołka – biskupa i królewskiego dyplomaty” – ozdobiony renesansowymi miniaturami słynnego Stanisława Samostrzelnika, na wystawie omówiono również teksty zachowane w więcej niż jednym odpisie. Są to między innymi: zapisy kronikarskie tajemniczego „Galla Anonima, Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego Jana Długosza” będące syntezą dziejów Polski i „Bogurodzica” – pieśń uważana za nasz pierwszy hymn narodowy. Niektóre niewielkich rozmiarów i zupełnie niepozorne, jak pergaminowe paski z tekstem „Kazań świętokrzyskich”. Inne kunsztownie i bogato zdobione, posiadające wyjątkowe walory estetyczne, jak „Katalog arcybiskupów gnieźnieńskich”. Wszystkie pochodzą z okresu od XI do XVI wieku, większość powstała na terenie średniowiecznej Polski. Wystawa przybliża ich treść, historię oraz znaczenie dla polskiej tożsamości narodowej.
Ekspozycja prezentuje również faksymile wyjątkowego rękopisu polskiego orientalisty i pełnego pasji podróżnika z tytułem emira Wacława Seweryna Rzewuskiego: „Sur les Chevaux Orientaux provenants des Races Orientales – O koniach wschodnich wywodzących się z ras orientalnych”. To unikatowa na skalę światową praca w zamierzeniu poświęcona koniom arabskim, ale w rzeczywistości stanowiąca arcybogate kompendium wiedzy o geografii, kulturze i historii Bliskiego Wschodu. Dzieło – własnoręcznie spisane i zilustrowane przez Wacława Seweryna Rzewuskiego setkami barwnych rysunków między 1820 a 1826 rokiem po jego powrocie z dwuletniej wyprawy do krajów arabskich – obejmuje prawie 800 stronic w trzech woluminach.
