Serdecznie zapraszamy na wernisaż malarstwa abstrakcyjnego Jacka Malickiego, który odbędzie się w poniedziałek 27.05.2024 r. o godz. 18.00 w grodziskiej Mediatece. Wstęp wolny!

Wystawa „Obrazy! Obrazy!” będzie prezentowana od 20.05 do 9 .06.2024 r.

Mieszkający w Podkowie Leśnej malarz, fotografik, performer, muzyk, ale również logik, matematyk, tłumacz wyśmienicie operuje barwą i kształtem, tworząc intrygujące kompozycje na temat. Rozważa na przykład powstawanie światła, niebo, ale też wejście statku do portu, latarnię morską czy statki na redzie. W swej sztuce łączy zabawę formą geometryczną z obserwacją i przemyśleniem otaczającego go świata.

Autor o wystawie:
Obrazy tutaj wystawione pochodzą z lat 1984 do dzisiaj. Na początku tego okresu interesował mnie problem znaków w malarstwie, a szczególnie przedstawienie pejzaży w formie znaku. Dalsze rozważania doprowadziły mnie do głębszych studiów nad tekstami teoretycznymi i twórczością Malewicza, Mondriana, Van Doesburga, Stażewskiego i Strzemińskiego. Osobisty kontakt z H.Stażewskim i jego obrazami przybliżył mi pewne zasady malarstwa abstrakcyjnego w stopniu decydującym o moich poglądach na temat sztuki. Obecnie skłaniam się do traktowania tego malarstwa jako jednego ze sposobów uproszczania rzeczywistości: sprowadzania jej wybranych fragmentów do barwnych wzorów geometrycznych.
~Jacek Malicki

O autorze:
Jacek Malicki – performer, malarz, muzyk, fotograf, matematyk i logik.
Studiował na Uniwersytecie Warszawskim i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, a w latach 80. odbył prywatne studia w pracowni Henryka Stażewskiego w Warszawie. W latach 70. Związany z Galerią Sigma, Repassage, Mospan, Pracownią Dziekanka i Galerią Dziekanka. W tym czasie współtworzył formację uprawiającej muzykę intuicyjną, Grupa W Składzie. Malicki był barwną postacią pacyfistycznego ruchu kontrkulturowego, w środowisku którego nazywano go Krokodylem.
W 1972 uczestniczył w I Czyszczeniu Sztuki w Warszawie, rok później wziął udział w V Biennale From Przestrzennych w Elblągu. W 1975 roku stworzył pierwsze „mobile”, obiekty-instalacje budowane z materiałów znalezionych, które prezentował w galeriach w Warszawie. W latach 1988-1990 pracował w Małej Galerii ZPAF w Warszawie. W latach 90. Zrealizował cykl performansów „Czytając Joyce’a” (Galeria Entropia, Wrocław i Mała Galeria ZPAF, Warszawa).
Mieszka i pracuje w Podkowie Leśnej.
/notka biograficzna pochodzi ze strony Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie/

Autor o sztuce:
Sztuka – informacja. Szkic.
Co definiujemy: sztukę czy pojęcie sztuki? Sztuka jest nie definiowalna, a zatem: pojęcie sztuki, ujęcie sztuki w kształt, zrozumienie sztuki. Czy sztukę można zrozumieć? Czy sztukę można robić lub zrobić? Lub uprawiać? Można… uprawiać ziemię, mały ogród, jakąś dyscyplinę sportową, czy grę. Czy sztuką jest coś co wywołuje okrzyki zachwytu, wesołe miasteczko? A elegancki pogrzeb? Nie chciałbym porównywać sztuki do czegoś w rodzaju Oświecenia, olśnienia, iluminacji, czyli momentalnego i niepowracającego zrozumienia czegoś. Każdy uprawia własną sztukę – to chyba prawda i kryterium jest w każdym przypadku indywidualne. Myślę, że mogę powiedzieć przyjacielowi na widok jego wspaniałego ogrodu: „Ale sztuka się tobie udała!” lecz pytanie – czy sztuka ma prawo się udać? Chciałbym wprowadzić kryterium powtarzalności, aczkolwiek nie sprawdzające się w większości przypadków: sztuka to coś, co można powtórzyć. A co w przypadku Mony Lizy? A jest to sztuka.
Sztuka to zapis – niewątpliwie – choć może być powiedziana lub zrobiona, a nie zapisana.